Drie dagen Noord-Hollandpad van Kolhorn naar Akersloot
Pioenrozen, molens en waterland
Op woensdag 23 juni staan we aan het begin van etappe 8. Omdat we drie dagen gaan wandelen, verdelen we de af te leggen 50 kilometer in een korte (ongeveer 10 km) en twee langere delen (beide ongeveer 20 km). Nadat we een auto in Oude Niedorp hebben geparkeerd bij de Irish Cottage, rijden we met de andere auto naar Kolhorn waar we eerst een kopje koffie drinken bij de Egelantier. Een groepje mannen dat daar zit heeft net een eind gefietst. Het is koud, zeggen ze. Maar wij vinden het prima wandelweer, zelfs in een korte broek.
Van Kolhorn naar Oude Niedorp (deel van etappe 8)
Door het schilderachtige dorpje Kolhorn wandelen we de polder in. Even later staan we voor een dicht hek, de route is hier afgesloten vanwege het broedseizoen, in tegenstelling tot de datum die in het boekje staat. Dus lopen we de eerste kilometers over het asfalt van de Westfriesedijk, terwijl het verkeer langs ons heen raast. Na twee kilometer slaan we af langs het kanaal en we banen ons een weg door het okselhoge gras. De verkeersgeluiden maken plaats voor tjilpende, zingende en fluitende vogels. Het seizoen ademt nieuw leven en groei. Een scholekster hipt onrustig roepend door het aardappelveld. Boven in de grijze lucht zweven roofvogels. Een mooi tafereel. Als we door een hek een bruggetje over moeten en ik nog een veter vaststrik, hoor ik plotseling een luid geblaat van een schaap dat me bijna omverduwt. Geschrokken ren ik de brug op en gooi het hek dicht. Anita, veilig aan de andere kant, lacht me keihard uit. Het kanaal volgend bereiken we tenslotte Oude Niedorp. In de Irish Cottage drinken we een kopje koffie en rijden dan naar ons onderkomen voor twee nachten, Huize St Roza. Deze prachtige oude villa midden in Obdam was vroeger een bejaardentehuis van de zusters Dominicanessen. Nu wordt deze B&B vrolijk en gezellig gerund door Renee Kleijburg.
Van Oude Niedorp naar Ursem (deel etappe 8 en 9)
Na de gebruikelijk logistiek met de auto's begint de tocht vandaag in Oude Niedorp. Ook nu weer veel asfalt en drukke smalle wegen. Het is duidelijk een tijd van oogsten en hooien en andere agrarische activiteiten want we moeten af en toe in de berm springen om vol ontzag de enorme tractoren met angstaanjagend uitziende uitsteeksels te ontwijken. We zijn verrast door de uitgestrekte velden met paarse sieruien of alium die volop staan te bloeien, prachtig! De pioenrozen worden nu geoogst en ik elk dorp langs de route zijn ze te koop voor meeneemprijzen. Langs de Obdammer molen wandelen we over het vers gemaaide pad naar Obdam. We vergapen ons aan de mooie stolpboerderijen met de rieten daken met uitgesneden motief, waar vroeger mens en dier gezamenlijk onder leefden. De vaak prachtige tuinen zijn een lust voor het oog. Na een kop koffie in Obdam, lopen we door dit langgerekte dorp tot aan de afslag die ons de Polder de Wogmeer in voert. De zon breekt door en dit is misschien wel een van de mooiste stukken van het Noord-Hollandpad tot nu toe. Langs de oevers van een veenstroompje vol kwakende kikkers, klauteren we van weiland naar weiland over de vele hekjes. Blote benen, prikkeldraad en brandnetels blijkt een stekelige combinatie. Even voor Ursem verkiezen we daarom ook maar het asfalt boven het pad door het weiland. We belonen onszelf met een heerlijk ijsje in Ursem (met de nadruk op 'sem'), en we sluiten de dag in stijl af op het terras van de Gouden Karper in Rustenburg met een heerlijke maaltijd.
Van Akersloot naar Ursem (deel etappe 10 en 9)
Omdat we deze laatste etappe van zuid naar noord lopen, volgen we vandaag de bordjes met de blauwe rand en gele pijl. Vanaf het pontje bij Akersloot wandelen we langs kaarsrechte asfaltwegen richting Driehuizen. Bij de Poldermolen poseert een bok voor de foto waarna we de waterrijke Eilandspolder inlopen. Bij het schilderachtige Driehuizen - het zijn er echt wel meer dan drie - is het tijd voor een heerlijk kopje koffie met een weids uitzicht bij Café de Vriendschap. Hier kun je een fluisterboot huren om de vele slootjes in de polder te verkennen. Wij hebben nog wat kilometers te voet voor de boeg. Langs het water, door de weilanden, over bruggen is ook dit een schitterend traject. Vanaf Grootschermer, passeren we de indrukwekkende beeldentuin van Nic Jonk (waar het op het terras goed toeven is). Wij lopen echter stevig door het hoog wuivende gras waar we in de verte de molens van Schermerhorn zien opdoemen. Ik raad iedereen aan om de mooie variant te wandelen, ook buiten het broedseizoen. Boven ons trekken de donkere wolken zich steeds dreigender samen. We eten snel onze laatste proviand op en wandelen dan over de weg van Schermerhorn naar Ursem, van kerktoren naar kerktoren. Met grote bossen roze en rode pioenrozen stappen we in de auto. Dan barsten de wolken open en klettert de regen op de voorruit, dat is pas perfecte timing!
Marjo Kuilman
