De kortste etappe van Wieringerwaard naar Kolhorn 

Vandaag - op de Dag van de Arbeid - lopen we de laatste en kortste etappe van ons driedaags avontuur op het Noord-Hollandpad. We parkeren de auto voor de korenmolen De Hoop en klauteren de dijk op. Boven ons hangen indrukwekkend fraaie wolken en we wanen ons in een oudhollands schilderij. Met de wind in de rug en de zon in het gezicht lopen we tussen de schapen en lammetjes die zich niet echt lijken te storen aan ons. Soms kijken ze ons wat 'schaapachtig' aan, maar als we dichterbij komen rennen ze in volle vaart de dijk af.

Vergezichten en hekken
Als we het meertje Pishoek voorbij zijn, wandelen we over de dijk, hoog boven het weidse landschap, langs het Waardkanaal naar Kolhorn. Aandachtig kijken we om ons heen of we vlinders zien die hier in het riet leven. Waarschijnlijk is het nog te koud voor ze om eropuit te gaan. Toch genieten we volop van de omgeving, de vergezichten en de prachtige huizen. Inmiddels klimmen we steeds behendiger over alle hekken met onze rugzakken en vieze schoenen.

Omdat we geen bankjes of picknicktafels tegenkomen, nemen we een korte pauze bij een stenen trap om de meegebrachte koffie op te drinken. Op drie wandelaars na die de andere kant op gaan, zijn we vandaag niemand tegengekomen.

Bij het laatste hek staan we klaar om eroverheen te klimmen ... en dan blijkt het hek gewoon vrij eenvoudig open te gaan.

Eindpunt Kolhorn

Het laatste stuk naar het voormalige vissersdorp Kolhorn lopen we over het fietspad. We strijken neer op het terras van de Egelantier waar het tweede kopje koffie voor de wandelaars van het Noord-Hollandpad gratis is. Graag hadden we een bezoek gebracht aan het museum De Turfschuur, maar dat is nu nog gesloten. We sluiten de dag daarom maar af met een korte rondgang door het fotogenieke plaatsje. Over een paar weken zijn we hier weer voor het vervolg van onze voettocht door Noord-Holland.

Marjo Kuilman