Belevenissen op het Noord-Hollandpad van Halfweg naar ...

Op een doordeweekse lentedag om half tien hebben we afgesproken op station Halfweg. Het is prachtig wandelweer, blauwe luchten en er waait een koel briesje. We gaan twee lange etappes wandelen, eerst naar Ouderkerk aan de Amstel en morgen naar Abcoude.

Etappe 13: Halfweg - Ouderkerk aan de Amstel

Molens en polders
Voorbij Brasserie Het Gemaal, waar we vorige keer hebben gegeten, wandelen we de weidse polder in. Het is meteen verrassend groen en rustig, zo dicht bij Amsterdam. Na een half uurtje komen we langs een terras met vrolijk gekleurde stoelen waar we stoppen voor een heerlijk kopje koffie. Het is het Theehuis de Akermolen, inderdaad een oude molen, maar dan een zonder de wieken. In de verte zien we, als we weer verder lopen, wel de wieken van de Molen van Sloten boven alles uittorenen. Nieuwsgierig geworden, stappen we naar binnen en worden vriendelijk onthaald door twee lieve gastvrouwen. Ze bieden ons een volledige rondleiding aan, maar met nog minstens twintig kilometer te gaan, moeten we dit aanbod helaas afslaan. Wel krijgen we boekjes en informatie mee. De molen ligt aan de Ringvaart en zorgt voor de bemaling van de Westelijke tuinsteden. De molen wordt ook wel de Rembrandt Molen genoemd, omdat deze beroemde kunstenaar graag in deze omgeving kwam om landschappen te schilderen. In de molen die iedere dag geopend is, kom je hier meer over te weten.

Rembrandt schilderde graag in deze omgeving, hier de liefde van zijn leven, Saskia

Bos en water
We wandelen door een bosrijke omgeving naar de afvaart van de veerboot over het Nieuwe Meer. We hadden ons verheugd op een boottochtje en volgens de gids 'het allermooiste stukje Amsterdamse Bos' aan de overkant, maar het pontje vaart tot onze teleurstelling alleen in het weekend. We eten onze meegebrachte broodjes dus maar op en genieten van het uitzicht over het water. Dan lopen we langs de noordoever van het Nieuwe Meer kronkelt en zien de torens van de Zuidas voor ons opdoemen. Via het sluizencomplex en onder de A10 door bereiken we de Bosbaan, waar het tijd is voor een rustpauze en een kop koffie. Zullen we stoppen of doorlopen? We kiezen voor het laatste en wandelen het Amsterdamse Bos in. Het pad voert langs onverwacht mooie routes, alles is zo prachtig groen, terwijl vlak boven onze hoofden de vliegtuigen laag over denderen op weg naar de landingsbaan. Even verderop neemt het geluid weer af en we verbazen ons telkens weer over de landelijkheid midden in de drukke randstad. We klimmen over een hek en de eenden en ganzen met hun pulletjes schrikken van die twee wandelaars door 'hun' landje en plonzen een voor een het water in. Een vrolijk tafereel. En dan ligt daar het brede water van de Amstel met de statige huizen aan haar oevers. We volgen de rivier naar Ouderkerk aan de Amstel waar we op de bus wachten en moe maar voldaan 24,2 km op de teller vaststellen. We bewaren de laatste gemiste kilometers door de Middelpolder en een bezoek aan Elsenhove voor een andere dag. 

Heerlijk wandelen langs het water

Etappe 14: Ouderkerk aan de Amstel - Abcoude

Buitenwijken, bloemen en appeltaart
Ook vandaag gaan we weer vroeg op pad. Het is zonnig en warmer dan gisteren, ook omdat er minder wind is. We stappen langs de Amstel over het 'olifantenpaadje' door de berm, waar mogelijk of deels over het fietspad. Dan verlaten we de rivier en lopen de polder in. Weids en stil en warm. Rechts van ons ligt Amstelveen en links een uitgestrekte golfbaan. Via de buitenwijken van Amstelveen wandelen we de Bovenkerkerpolder in. De kieviten en andere weidevogels scheren door de lucht. In de sloot zwemt een zwaan met haar 'lelijke eendjes'. Op het Kees Schipperpad op, vernoemd naar de grondlegger van het Noord-Hollandpad, lopen we tot aan onze schouders door het ruisende hoge gras. Een bijzondere ervaring. We banjeren door de weilanden, gooien onze rugzakken af en rollen onder het schrikdraad door tot we weer op een dijk lopen. Daar ligt Nes aan de Amstel, het water is roerloos en de witte wattenwolken hangen boven het tijdloze landschap. De torenklok, hoog boven ons, beiert half een. Tijd voor koffie. Als het café gesloten blijkt, lopen we wat ontmoedigd verder. Ik wil graag een kijkje nemen bij de Zomerbloemen Pluktuin (www.pluktuinamstelveen.nl) waar ons een aangename verrassing wacht. Het is niet alleen een paradijsje vol geuren en kleuren en prachtige bloemen, maar er is ook koffie met appeltaart! In deze pluktuin is het hele jaar van alles te doen, leuk voor kinderfeestjes, familiefeesten of een uitgebreide brunch of high tea. Opgekikkerd door deze leuke stop, wandelen we even verder naar het pontje over de Amstel. Een groep fietsers die allemaal individueel willen afrekenen levert wat vertraging op, maar dat zijn we aan de overkant snel weer vergeten.

Uitrusten op het zonnige terras bij de Pluktuin

Bordjes, broedseizoen en (vreemde) vogels
De vermoeidheid slaat toe en we moeten nog een eind als we bij de splitsing aankomen waar de alternatieve route linksaf gaat. Op de stickers staat dat de reguliere (en kortere) route - het pad naar rechts - tot 15 juni is gesloten vanwege het broedseizoen. We vragen een vrouw die daar met haar hond wandelt of zij weet of het pad misschien open is. Ze weet het niet. We lopen het pad op, heerlijk even van het asfalt vinden we, en komen een vogelaar tegen. "Ja hoor, het is allemaal open, je kunt een rondje lopen," meldt hij. "En je zal zeker de lepelaars zien," voegt hij eraan toe. Dat klinkt ons als muziek in de oren en lopen opgewekt verder. Over het hekje de weilanden in zien we dat het gras gemaaid is. Nog een bevestiging dat het broedseizoen voorbij is, denken we. We kijken onze ogen uit in dit prachtige natuurgebied en zien talloze vogels tippelen in de ondiepe plassen. Volop genietend lopen we over de dijk als we in de verte iemand ontwaren op het pad. Dichterbij komend zien we dat een man is die daar ligt te zonnebaden, in zijn blootje. Oké... dit is een nieuwe ervaring voor ons. We moeten letterlijk over hem heenstappen want hij is inmiddels gaan liggen en heeft zijn ogen gesloten. Als we voorbij zijn, groet ik toch maar beleefd dat beantwoord wordt met een "Ja, hoi...". Snel lopen we naar het hek waar we overheen klimmen en dan in lachen uitbarsten. Zo beleef je nog eens wat. Maar er staat ons nog meer te wachten, want even verderop wijst de pijl naar links en daar zien we een hek met een stevig kettingslot en een bordje 'Gesloten wegens broedseizoen'. Dus toch! Wat nu? Teruglopen is geen optie gezien onze vermoeidheid. Maar Abcoude ligt aan de andere kant van het water en dit pad is de enige manier om daar te komen. Noodgedwongen lopen we verder over de weg naar de dichtstbijzijnde bushalte in Waverveen. Een belbus komt ons daar drie kwartier later ophalen en zet ons af in Mijdrecht waar we weer ieder een eigen kant opgaan. Het waren twee heerlijke wandeldagen, met mooie en onverwachte plekken en we zijn zeker een paar (leerzame) ervaringen rijker. Op naar de laatste twee etappes.

De knotwilgen staan er weer mooi bij

Blog en foto's: Marjo Kuilman