De Liniebrug, vijf jaar verbinding 

19-09-2023

Met een daverend kanonschot werd de Linieburg op 7 september 2018 officieel geopend. Nu, vijf jaar later, speelt de brug over het Amsterdam-Rijnkanaal een belangrijke rol in verschillende wandel- en fietsroutes. Zo komen wandelaars op het Noord-Hollandpad de brug tegen tijdens de 15e etappe van Abcoude naar ’s Graveland.  

 

“Er bestond al langere tijd een vraag naar een fietsverbinding over het kanaal, omdat de bruggen in het gebied ver uit elkaar liggen,” vertelt projectleider Ivo Mulders van het ontwerpbureau ipv Delft. Samen met Ballast Nedam, de bouwer van de brug, diende het bureau een plan in dat draagvlak had in de omgeving en onder gebruikers. Een bijzonder plan, zonder schetsen of technische specificaties, maar vooral een plan dat aantoonde welke maatregelen het draagvlak zouden vergroten. Pas na de tender hebben we ruwe schetsen laten zien,” gaat Ivo verder. “Omdat mensen zorgen hadden over de plek, het uitzicht en de toename van het fiets- en voetverkeer, kwamen er inspraakavonden. Wij wilden dat de buurtbewoners er ook wat aan hadden.” 

Etappe 15 Liniebrug wandelaar

Wandelaars op het Noord-Hollandpad komen de brug tegen op de 15e etappe van ’s Graveland naar Abcoude.

Lang, slank en transparant

De brug moest lang, slank en zo transparant mogelijk worden en afgestemd op de omgeving. Een boogbrug leent zich goed voor een slanke, transparante brug van 5 meter breed en 104 meter lang. “Alles wat boven het maaiveld uitkomt is op kolommen gebouwd zodat het gezicht over de omgeving helemaal open is gebleven. De hellingbaan aan Nigtevecht-kant ligt zo dicht mogelijk bij het kanaal en uit de buurt van de woningen. Naast de brug werd tegelijkertijd een natuurverbinding aangelegd ontworpen door Bureau Waardenburg, een van de vereisten van de opdrachtgevers. Deze verbindt de Vinkeveense en Loosdrechtse Plassen met elkaar en maakt het voor dieren mogelijk het kanaal zwemmend over te steken. “We hebben de natuurverbinding rond het kanaal met stapstenen ingericht, met beplanting en natte en droge gebieden. De wal is op een aantal plekken verlaagd om dieren de mogelijkheid te geven om uit het water te komen.”  Aan de westkant werd een picknickplek aangelegd. Vanaf de hellingbaan aan deze kant hebben gebruikers uitzicht over de natuurverbinding met de stapstenen. De hellingbaan aan de oostkant is compact, zodat bewoners hun vrije uitzicht behielden.

Etappe 15 Liniebrug hardloper

Van de Liniebrug wordt optimaal gebruik gemaakt door recreatieve fietsers en wandelaars maar ook door de lokale bevolking.

Een verbindend lint 

De brug werd in delen gebouwd bij een staalbouwer waarna de aannemer het ter plaatse samenstelde en aan elkaar laste. De scheepvaart werd één nacht gestremd terwijl de brug werd ingevaren en op zijn plek gelegd. De hoofdoverspanning wordt gevormd door een betonnen lint door de landschappen heen: de Vecht, het Amsterdam-Rijnkanaal zelf en de weilanden aan de westkant. Voor de fietsers is er een hellingbaan en voor de voetgangers een trap. Op het tussenbordes van de trap kun je even op adem komen en genieten van het uitzicht. Boven op de brug sta je 10 meter boven het water en heb je rondom een prachtig zicht. In de verte zie je de kerktorens van Abcoude en Nigtevecht en het rechte kanaal met de bomenrijen aan weerskanten vormt in ieder jaargetijde weer een indrukwekkend beeld. 

Etappe 15 Liniebrug avondrood

De hoofdoverspanning wordt gevormd door een betonnen lint door de landschappen heen.

Vijf jaar Liniebrug 

Nu, vijf jaar later, is de brug een succes. Er wordt optimaal gebruik van gemaakt door recreatieve fietsers en wandelaars maar ook door de lokale bevolking. Tijdens een presentatie vorig jaar vernam Ivo van een van de betrokkenen dat ze er heel blij mee zijn. “Het is een aanwinst om een rondje te kunnen lopen,” aldus de bewoonster. De route van het Noord-Hollandpad, die voorheen via Baambrugge en Vreeland liep, heeft er met de Liniebrug letterlijk een nieuw hoogtepunt bij gekregen. 

 

Ontwerp: ipv Delft
Foto’s: Henk Snaterse, Lucas van der Wee en Olaf Heuts
Tekst: Marjo Kuilman